Ans Markus (Halfweg 1947)

Ans Markus heeft applaus nodig. Dat geeft haar vleugels. En over dat applaus heeft de in Amsterdam wonende en werkende kunstenaar absoluut geen klagen. In 2009 werd zij uitgeroepen tot kunstenaar van het jaar. Hoewel die waardering voor haar heel belangrijk is gaat het haar toch in eerste instantie om dat te schilderen wat zij zelf mooi vindt. “Je moet altijd zorgen dat je eerlijk blijft in je werk. Het mag nooit een ‘maniertje’ worden.” (citaat uit dertig jaar realisten).

Aan braaf schilderen heeft zij een hekel. Zij blijft altijd op zoek naar de uitdaging, zij ziet dat o.a. als een belangrijke taak van de kunstenaar. Vroeger verbeeldde zij meer een duidelijk verhaal. Nu durft zij juist steeds meer weg te laten, gebruikt grotere vlakken en meer ruimte. Het zijn de abstracte elementen in haar schilderijen. Daarmee bewijst zij voor zichzelf dat realisme ook vernieuwend kan zijn. Het oneindige uitwerken van een schilderij hoeft wat haar betreft niet meer zo. Zij werkt sneller en weet eerder de grens van spanning te bereiken. Als zij zelf het gevoel heeft dat het schilderij klopt laat zij het zo. Want vindt de geslaagde kunstenaar: “Je kunt het ook verprutsen wanneer je er teveel aan probeert te verbeteren.”. Meer informatie? Ga hier naar de website van Ans Markus.

Bron:
Dertig jaar realisten (1992), Eindredactie: janna van zon (ISBN 90-71403-02-5)
Literatuur:
Een vrouw in de kunst, Auteur: Ad van der Blom (ISBN 9789040083686)
In de ban van Medea, Redactie: Ans Markus (ISBN 90 43 90073)
Ans Markus (ISBN 90-6684-004-8)
Nederlandse realisten na 1950, Eindredactie: Wim Pijbes (ISBN 090-400-9560-4)


ans-markus_01