Guus Hellegers  (Teteringen, 30 juni 1937 – Steggerda, 7 februari 2019)

Bij het zien van de platte beelden van Guus Hellegers zei Dieuwke Bakker (eigenaar Galerie Mokum) “Je mag nooit meer van het platte afstappen.” En Hellegers dacht: “Dat zullen wij nog wel eens zien.” Toegegeven de platte beelden van Guus zijn prachtig. Niet een andere beeldhouwer kon genade vinden in de ogen van Dieuwke, alleen zijn beelden vertegenwoordigen een deel van de Mokum Collectie. Toch had Dieuwke niet helemaal gelijk. Want ook de meer abstracte beelden die Guus Hellegers in de latere periode, nadat hij de galerie had verlaten, vervaardigde zijn van een herkenbare en ontroerende schoonheid.

Na het overlijden van Dieuwke gaf de Stichting Mokum de beeldhouwer de opdracht een portret te vervaardigen van zijn galeriehoudster. De wijze waarop Guus haar wezen heeft verbeeld is briljant. De introverte en extraverte kant van deze interessante Friezin is tot in de kleinste details terug te vinden. De ligging van de hand, haar veranderlijke glimlach om de mond, de haardracht, de houding van haar mooie benen, de karakteristieke zit en dan die ogen….dat onzichtbare felle blauw. Het ís een in brons gegoten Dieuwke, waarin het herkenbare handschrift van de beeldhouwer goed bewaard is gebleven.

Bron:
Dertig jaar realisten (1992), Eindredactie: janna van zon (ISBN 90-71403-02-5)
Literatuur:
Guus Hellegers, auteur: H.R. Heite ISBN 90-6466-0956
Traditie en experiment tekst: José Boyens ISBN 90 62169456